Με τη διάταξη του άρθρου 1486 ΑΚ ορίζεται ότι δικαίωμα διατροφής, εκτός από το ανήλικο, έχει και το ενήλικο τέκνο, εφόσον το τελευταίο δεν μπορεί να διατρέφει τον εαυτό του από την περιουσία του ή από εργασία κατάλληλη για την ηλικία του, την κατάσταση της υγείας του και τις λοιπές βιοτικές του συνθήκες, ενόψει και των τυχόν αναγκών της εκπαίδευσής του.

 Η διατροφή αυτή, σύμφωνα με το άρθρο 1493 ΑΚ, περιλαμβάνει όλα όσα είναι αναγκαία για τη συντήρηση του δικαιούχου και επί πλέον τα έξοδα για την ανατροφή, καθώς και την επαγγελματική και την εν γένει εκπαίδευσή του. Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει ότι στην ανάλογη διατροφή ενός ενήλικου τέκνου που στερείται επαρκών περιουσιακών προσόδων και αδυνατεί να εργασθεί, γιατί σπουδάζει, περιλαμβάνεται, όχι μόνο η δαπάνη για τροφή, στέγαση και κάθε άλλο απαραίτητο για την επιβίωσή του, αλλά και η δαπάνη για την επαγγελματική του εκπαίδευση, θεωρητική ή τεχνική, οποιασδήποτε βαθμίδας, περιλαμβανομένης και της πανεπιστημιακής.

Για την κάλυψη των δαπανών διατροφής του τέκνου, με την παραπάνω έννοια, επιβαρύνονται και οι δύο γονείς του, κατ’ άρθρο 1489 παρ. 2 ΑΚ, καθένας από τους οποίους είναι υποχρεωμένος να καλύψει ένα ποσοστό από τις ανάγκες του τέκνου του, ανάλογο με τις οικονομικές του δυνατότητες, που πηγάζουν από τα εισοδήματα ή τους πόρους του. Επομένως, αν το ανήλικο τέκνο που δικαιούται διατροφής εγείρει αγωγή κατά του ενός γονέα, μπορεί αυτός, δηλαδή ο εναγόμενος γονέας να επικαλεσθεί, κατ’ ένσταση, σύμφωνα με το άρθρο 262 ΚΠολΔ, ότι και ο άλλος γονέας έχει την οικονομική δυνατότητα, σε σχέση με τη δική του και σε συνδυασμό με τις λοιπές υποχρεώσεις του, να καλύψει μέρος της ανάλογης διατροφής του τέκνου, οπότε, με την απόδειξη της ενστάσεως αυτής, που δεν λαμβάνεται υπόψη αυτεπαγγέλτως, περιορίζεται η υποχρέωση του εναγόμενου γονέα για τη διατροφή του τέκνου του κατά το ποσό που αντιστοιχεί στην οικονομική δυνατότητα και στη, με βάση αυτή, υποχρέωση συνεισφοράς του άλλου γονέα (ΑΠ 884/2003, ΑΠ 396/2001, 212/1999, 431/2021 ΑΠ).